Pan tu nie stał, czyli w kolejce po miły wieczór

Sivka zadała konkretne pytanie. Ile zarabiają ludzie w Bułgarii? I znowu, tak samo jak z ogólną odpowiedzią na pytanie „jaka jest Bułgaria?”, jest cieżko.

Ogólnie zarabiają bardzo mało. Średnia pensja lekarza szpitalu wynosi około 400€, podobnie nauczyciela. Najwyższa państwowa emerytura wynosi 500 leva, niezależnie od tego, ile zarabiałeś pracując. Najwyższa!! Praktycznie jest tak, że są emeryci z 300 leva miesięcznie. Są oczywiście i tacy, którzy zarabiają niebotyczne pieniądze. Nie chce wiedzieć dokładnie, w jaki sposób to się dzieje. Kupują potem całe części nabrzeża nad Morzem Czarnym, dają dziecku wille nad morzem na 9. urodziny, budują kiczowate posiadłości z budką dla portiera i murem zakończonym drutem kolczastym i dłubią w nosie jadąc na czerwonym świetle wielkim samochodem z przyciemnionymi szybami. No i są tacy, którzy nic nie zarabiają. Mieszkają w makabrycznych warunkach, jedzą, co znajdą i mają kilkanaścioro dzieci.

Ceny są porównywalne do cen w Polsce. Przynajmniej w Sofii. Na wsiach jest inaczej, na prowincjach jest taniej. Taniej, ale nie za darmo. Ogólnie nie chciałabym zamienić się z Bułgarami. Ciężkie mają życie, nie mogą liczyć na pomoc Państwa. Bardzo silnie działają tu jednak więzy rodzinne, przyjacielskie. Jakoś ludzie dają rade.

Ale nie rozumiem tego świata. W Sofii jest mnóstwo wielkich, nowoczesnych i bardzo drogich galerii handlowych. Są większe i pokaźniejsze niż w Hamburgu. Zawsze pełne. Ludzie ubrani bardzo elegancko, czasem trochę na pokaz, na co dzień nieco weselnie, rzadko w moim guście, ale z dbałością o każdy szczegół. To, co się widzi nie przystaje do informacji o dochodach. Nie mam pojęcia jak oni to robią.

Ludzkie pojęcie przechodzi ilość restauracji, restauracyjek, barów i knajpek. Wszystkie pełne. Raz umówiłam się z koleżanką w środę wieczorem na wyjście. Byłyśmy w kilku miejscach i wszędzie było pełno! Nie było miejsc. Musiałyśmy stać w kolejce. Środa wieczór.

Bo oni żyją, moi drodzy. Żyją tu i teraz. Jak mają, to wydają. Na miły wieczór nigdy nie żal. A jutro? Przyjdzie bieda, będzie rada. Jakoś to będzie. Maja specyficzną kultur€ wychodzenia „na miasto”. Nawet, jeśli kasy nie ma, znajdzie się jeden awaryjny grosik przy duszy, który zostanie wydany na kawę w kawiarni z psiapsiółką. Bo w domu to nie to samo.  

Z drugiej strony, oni mieszkają przeważnie w niewielkich mieszkaniach wielopokoleniowo. Żeby pogadać ze znajomymi, trzeba wyjść.

Bułgarzy wychodzą grupą do restauracji, zamawiają frytki domowej roboty (do wyboru w gramaturze 500g lub 1kg!!) w wielkiej szklanej misce posypane ich najpyszniejszym, białym serem feta. I siedzą tak w pięć osób przy tej misce cały wieczór. Do tego pije się wino po bułgarsku. Ja tez przejęłam ta metodę, bo mi się bardzo podoba. Otóż zamawiasz lampkę białego wina i dostajesz do niej szklankę z kostkami lodu. I tak siedzisz, sączysz i dorzucasz kostki. Spędzisz wieczór przy lampce wina. Można? Można. I kelnerzy nie patrzą na nikogo dziwnie. To jest normalne. Może dlatego ludzie sa bardziej wyluzowani, pogodniejsi.

Na zdjeciu: kolejka do restarucji Happy w centrum handlowym we wtorek o godzinie 20:00. Restauracja jest bardzo duza, miesci wielu gosci.